Benim şiirim
Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun; boşlukta bir taş gibiyim
Hafızası ölü nakkaş gibiyim
Çözüyorum hüznün muammasını
Ayaklara mahkûm bir baş gibiyim
Ölümü yaşadım, ölmeden önce
Bana, sonsuzluğu beklemek düştü
Mazide benim de yüzüm gülmüştü
Uyandım, karanlık geri dönünce
Nerde bir kuş varsa, öldürülmüştü
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.