“Tortop büzülmüş yatıyorum,tüm bedenim hepi topu iki arşınlık alan kaplarken düşüncem dünyayı kucaklıyor .Tüm insanların gözleriyle görüyorum ,kulaklarıyla duyururum;ölenlerle ölüyorum;yaralananlarla ve unutulanlarla kederlenip ağlıyorum.Olmayanı ve uzaktakini ,tıpkı olan ve yakındaki kadar net görüyorum ,çırılçıplak kalan beynimin ıstırabının sınırı yok “
Sayfa 57 - İş bankasıKitabı okudu
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.