Bir hâle geldim ki, bütün mantık ve nisbet hesaplarım kaybettim. (. . . )
Evet, Amerika'da bir cinayet işlense dünya çapında bir ses bütün insanlığa sorsa: "Kaatil kim?. . ."
"Benim!" diye bağırabilirim. . .
Soğuk kış geceleri, köprü altında yatan çıplakların vebali benim boynumda, gömleğimin yakasında. . .
İsterseniz çareme Âdlî Tıp baksın;
fakat bir hastahaneye girsem de, kan kanseri çeken sapsarı hastalar görsem, onları buhale ben mi getirdim, diye düşünüyorum.
Ben ne yaptım; uykuda, baygınlıkta, annemin karnında, babamın kanında, hangi cinayeti işledim, hangi mukaddesi kirlettim ki, kendimi, gelmiş gelecek bütün fenalıkların
tek sorumlusu biliyorum.
Beni görünce havalanan serçe, kaçırılan göz, çekilen perde, buruşan surat, bana beni hatırlatıyor.