Çanlar Kimin İçin Çalıyor. Açıkçası dilini çok sevdiğim bir yazar olduğunu söyleyemem kendisinin. Hep soğuk bir dili olduğunu düşünürüm ve okurken bu iki eserinde de yer yer sıkılmış, içine girememiştim.
Bu eseri de farklı öykülerden oluşan kısa bir eseri. Yaklaşık 7 küsür öyküden oluşuyor ve hepsi birbirinden bağımsız. Genel hatlarıyla çoğu barda, restorantta , kasabada , hastanede geçen ve insan tiplemelerinin betimlendiği öyküler.
Çok büyük beklentiyle başlamadığım bir eserdi ve buna rağmen beğenmedim. Dili yazarın diğer serlerine göre daha az ağır ve daha az soğuktu ama yine de yavaş ilerledi eser ve farklı öykülerden oluşsa da sıkıldığımı söylemeliyim. Üstelik her öykü en fazla 5 sayfaydı.
Sıkıntı ne tam olarak anlamadım ama yazarın dilinin soğukluğu beni çok etkiliyor sanırım. Hiçbir öykünün içine giremedim, ne anlatılmak istendiğini anlamadım. Karakterler ne amaçla ele alınmış, neyden bahsetmek istyor, vermek istediği mesaj ne gerçekten anlaşılmayan bir sürü hikayeden oluşuyordu.
Kitapla ilgili incelemelere başladığımda da bunu farkettim çünkü herkes bu şekilde düşünüyormuş.
Bende hiçbir hikaye iz bırakmadı, boşa okunmuş bir eserdi. Sadece bir iki insan tiplemesi açısından aklımda kalanlar oldu. Mesela tren istasyonundaki cafede geçen öyküdeki insan tiplemeleri ilgimi çekti ama yine de verilmek istenen mesajı, öykünün amacını anlamadan okudum.
Yazarla yıldızım ne zaman barışır bilmem ama dilini hiç sevmiyorum gerçekten. ele aldığı konular da bana hem ağır hem de anlamsız yazılış tarzında geliyor. Çok fazla seveni olan bir yazar ama sanırım ben sevemeyeceğim kendisini gibi duruyor.
Çok beklentiyle başlamayın derim.
Yaşlı Adam ve Deniz eserini öneririm yazarla tanışmamış olanlara. okuduklarım arasında sanırım en çok onu sevdim. Bu eseri benim için biraz boşa zaman kaybı gibi okumak için okunmuş bir eseriydi.
