Biz edebiyatçılar, münevverden evvel halkı tatmine çalışan gazeteciliğin bu kökten değişmesine ah değil, oh çekmeliyiz. Sahalarımız ayrıdır. Arada bir, bu sütunlarda, ikisini birbirine yaklaştırmak için yaptığımız gayretler yetişir. Bütün tarih boyunca olduğu gibi, bugün de, edebiyatın ve güzel san'atların seçkin bir zevk ve zekâ grubuna münhasır olmaları, onların sadece şerefidir. Müstesna bir estetik değeri olmayan pırlanta bile, gururunu, herkesin malı olmamaktan alıyor.
Üzülme şairim. Her yüksek kalitenin ölçüsü azlıktır. Çokluğu Mithatpaşa Stadyumuna, yahut hamsi ve palamut satıcılarına bırak.
Sayfa 118Kitabı okuyor
·
206 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.