Tabiat ana artık bana ağlamamamı tembihliyordu. Sonra bir kez daha o iyicil etki sona erdi -bir kez daha kederin prangasına vurulduğumu ve derin düşüncelerin her türlü ıstırabına boğulduğumu gördüm. Sonra hayvanımı mahmuzladım, dünyayı, korkularımı ve hepsinden öte kendimi unutmaya çabaladım.
Sayfa 112Kitabı okuyor
·
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.