Uzun insanlık tarihinde halkın tek tutunduğu dal masal olmuştur, dersek, o kadar da yanılmayız. Insanoğlu doğa karşısında, olaylar karşısında içini dökmek zorundaydı, veryansın etti masala. Insanoğlu kendine bir dünya yaratmak zorundaydı, veryansın etti masala. Insanoğlu yeni dünyalar özlüyordu, veryansın etti masala. Insanoğlu kızıyordu, öfkeleniyor, gülüyordu, veryansın etti masala. Düpedüz, açık açık söyleyemeyeceklerinin hepsini masala döktü. Masal insanlığımızın malıdır. Bu hiçbir sanata nasip olmamıştır. Köylünün, kentlinin, okumuşun okumamışın, herkesin malıdır. Herkesin tadıdır.