Suçluluk ve değersizlik hisleri ile dolu, dünyayla umutsuz bir çelişki içinde küçük bir çocukken, Dostoyevski’nin Karamazof Kardeşler’ i geçmişti elime. Bu kitap, hayatımı değiştirdi benim. Bana güç verdi. Görünüşleri nedenle aşağılık olursa olsun, bütün insanlarda bulunan o incinebilir güzelliği gösterdi bana. Sonunda kitabı bitirip yetimhanenin kütüphanesine iade ettiğim günü hep hep hatırlarım; sonbaharın soluk, tatlı gün ışığına çıkarken, yücelmiş hissettim kendimi.