ilkokulda hayat bilgisi dersinde öğretilenlerden bir adım öteye gidememenin örneği bence bu karikatür. kitap okumak fazla idealleştiriliyor, dolayısıyla okuyan da. sonra da sürekli okuyan, bilen ama ne bildiklerini birbiriyle bağdaştırabilen ne de hayata uyarlayabilen çöp yığınlarına yeni üyeler giriyor.
idealleştirilen kitaplardan:
"Eskiden onu pek akıllı sanırdım, o aptallığımla tabii. Öyle sanmamın nedeni; tiyatro, edebiyat ve bütün bu zırvalıklar üzerine çok şey bilmesiydi. Birisi bu konularda pek çok şey biliyorsa, onun aptal olup olmadığını anlayabilmeniz epey zaman alıyor."