Bu şehirde inançlar çatışıp karışarak birbirlerinin yok eder. Burada, müminlerin inancının kökeni, yok etmeye çalıştıkları kâfirin tanrısındadır. Kitleler bunu bilmez, bilenlerde sık sık unutur; egemenler ise kendi inançlarını, ölümle, silahla, zorbalıkla dayatırlar. Biz aydınların duymaktan hoşlandığımız hoşgörü masallarının da aslı astarı yoktur. Şehri ele geçiren egemen inanç, ötekini yok etmek için uğraşır. Sadece yenilenenler, yenilginin acı potasında birbirlerine yaklaşırlar. Hoşgörü denilen şey, kendine güvenli oturmuş kimlikler gerektirir; oysa bu kentte herkes, her zaman yabancıdır. Kent herkesi kendine çeker, içine alır ve ötekileştirir.
Sayfa 286Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.