Ayrılan kendi zatı ile ışığın karşısında, durduğunda gölgesi çıkar ve ayrılma yerini doldurur, dolayısıyla ayrıldığı şeyden yoksun kalmaz. Böylelikle o, bir yandan kendisine doğru aslından ayrıldığı şeyce görülürken, öte yandan ayrıldığı şey tarafından görülür.
Bu durum şairin su mısrasıyla dile getirdiği âlemdir:
'Her mekânda seni mevcut gördüm.'