Hutbeler çoğunlukla seslendirilmek üzere değil de sanki yayınlanmak üzere kaleme alınıyor. Yani hutbeler onları okumak üzere seçen yetkili gözleri, bu metinlerin kağıt üzerinde iyi durduklarına ikna etmek üzere yazılıyor sanki. Ama o çok kritik 15 dakika boyunca, sadece keyfi yerinde olan hevesli dinleyicinin değil, dükkanın kepengeni kahırla indirip gelmiş borçlu esnafın, 15 senenin sonunda işten çıkarılmış amcanın, evde huzuru bulamamış yeni evliliğinin, yani dertli adamın da dikkatini çekebilmek gerekiyor. Oysa onun zaten can çekişen dikkati, daha ilk cümlelerdeki süsün içinde eriyip sönebiliyor.
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.