"Wie viel ist aufzuleiden!" (Bitirilecek ne kadar çok acı var!) Rilke
Başkalarının "bitirilecek işler”den söz etmesi gibi, Rilke de "acıların bitirilmesi"nden söz ediyor.
Bizim için bitirilecek bolca acı vardı. Bu nedenle, zayıflık anlarını ve gizli gözyaşlarını minimum düzeyde tutmaya çalışarak, acının tamamını göğüslememiz gerekiyordu.
Ama gözyaşlarından utanmamız gerekmiyordu, çünkü gözyaşları, bir insanın, cesaretlerin en büyüğüne, acı çekme cesaretine sahip olduğuna tanıklık ediyordu. Ancak çok az kişi bunu kavrıyordu.
·
14 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Bir insan, acı çekmenin kaderi olduğunu gördüğü zaman, acısını kendi görevi olarak kabul etmek zorunda kalacaktır; bu onun tek ve eşsiz görevidir (işidir).
Acı çekerken bile evrende eşsiz ve yalnız olduğu gerçeğini kabullenmek zorunda kalacaktır.
Hiç kimse onu acıdan kurtaramaz ya da onun yerine acı çekemez.
Eşsiz fırsatı, taşıdığı yüke katlanma yolunda yaratmaktadır.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.