"Lezzet denen şey altı kattan ibarettir. En başta 'dört esas tat' vardır: Tatlı, tuzlu, acı ve ekşi. Bunlar bir başlarına ya da birleşerek, lezzetin ana makamını, nüvesini, çekirdeğini oluştururlar. Sonra 'temaslar' gelir. Her lezzet ağza kendine has bir şekilde temas eder. Kimi dolgundur, kimi zayıf kalır. Kimi dişleri kamaştırır, ağzı sulandırır, kimi ısıtır, kimi serinletir. Üçüncü sırada 'satıh' gelir. 'Satıh', 'temaslar'a seslerin de dahil olmuş halidir. Lezzet vardır çıtırdır, lezzet vardır kıtırdır. Bazısı yumuşacıktır, bazısı pütür pütür. Tat dile temas ettikten, ağız sathi keşfettikten sonra sıra 'ıtırlar'a gelir. Itırlar çok önemlidir, zira lezzetler ancak kokuyla birlikte tamama ererler. Öyle ki kokusu olmayan lezzet diye bir şey mümkün değildir. Lezzetin beşinci katı 'zevahir'in, yani 'görünüş'ün evidir. Lezzetin göze vurmuş, gözleri de doyurmaya başlamış halidir. Her lezzet zevahiri ile bir bütündür. Göz görmez ise, dil, damak ve burun da yabancılaşır. Son olarak altıncı katta, yani en derinde 'hisler' vardır. İnsanların çoğu fark edemez ama her lezzet mutlaka ve mutlaka bir hatırayla, maziden gelen bir duyguyla alakalıdır. Lezzetler insanın geçmişidir ve duyguların bir başka lisana tercümesidir..."
Sayfa 101 - April Yayıncılık "Cihan, Kamer"Kitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.