Düşlerimiz kırılırken, hayatın saçmalığını kabullenmek acı bir gerçeği yüreğimizin derinliklerine saplar. Her dönemeçte, umut çiçekleri solarken, acıların kokusu zihnimize sinsice sızar. Ne var ki, bu karanlık vadilerde bile, sevgi ve direnişin aydınlığı bizi yeniden doğmaya çağırır.