Bülbül bile baharın güzelliğine dayanamayıp tatlı nağmeleriyle ötüyor. İşte ben de bunlara hayranken Schopenhauer'ın virane baykuşu gibi ötmesine şaşırırdım. Pesimizmi bana anlatmak yalnız güç değil, imkânsızdı. Ama o bülbüle bizim gibi hayran olacak yerde onu adi kuştan ayırmayıp da tüfeğinin saçmalarını ona doğru boşaltan avcılar bulunduğunu görmek, bu dünyada pek çok çirkinliğin de bulunduğunu göstermez mi?