Eski mutluluklarım yüzünden mahkum ediliyordum ben. Uzun zaman genel bir uzlaşma hayali içinde yaşamıştım, oysa her yandan üzerime yargılar, oklar ve alaylar yağarken dalgın dalgın gülümsüyordum. Uyarıldığım gün bir aydınlanma yaşadım. Her türlü yarayı aynı anda aldım ve bir hamlede tüm gücümü yitirdim. O zaman çevremdeki bütün evren gülmeye başladı.
Sayfa 58Kitabı okudu
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.