“Belki de Anton sadece o kadardı.
İsim, beden, cinsiyet ve hafızadaki bir düzine anıyı çıkarınca koca bir “HİÇ.”
“Planlarla sistemlerle, İrade hissiyle acıdan başka şey üretilemezdi. Anton’a göre plansız ve kendiliğinden süregelen bir yaşam amaçsız veya kaotik bir yaşam değildi. Değişmesi gereken tek şey bakış açısıydı. Olanı kabulleniş semavi