Mesleğini daimî bir yetersizlik ve sahtekârlık olarak yaşıyor, günlüğüne “öğretmenlik içimi acıtıyor” yazmış.
Yeni şeyler öğrenme ve deneme arzusuyla, enerjiyle dolu, yirmi iki yaşındayken yazdıkları geliyor aklına, “Yirmi beş yaşına geldiğimde kendime verdiğim sözü tutmazsam, bir roman yazmazsam, intihar ederim.”
Daha o zamandan fazla durmuş oturmuş bir yola girdiği için ıskaladığını hissettiği Mayıs ‘68’in ne kadar payı var aklından atamadığı sorunun temelinde: “Başka türlü bir hayatta daha mutlu olur muydum?”
Kendisini evlilik ve aile hayatının dışında düşünmeye başladı.
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.