Ateşimin ışığı değil misin sen? Kavrayışımın eşi gönül sende değil mi?
Birlikte öğrendik her şeyi, birlikte öğrendik kendimizden öte ağlamayı kendimize, bulutlanmadan gülümsemeyi..
Bulutlanmadan gülümsemeyi ta aşağılara pırıl pırıl gözlerle nice bin kulaç uzaklardan,zor ve amaç ve suç, yağmur gibi akarken altımızda.
Yalnız gezerdim; o yanlış yollarda gönlüm neye acıkırdı geceleyin? Dağlara tırmanırdım; kimdi,sen değilsen aradığım dağ başlarında?