Gecededir, bütün fışkıran pınarlar daha gür konuşurlar şimdi. Benim gönlüm de fışkıran bir pınardır.
Gecededir sevenlerin bütün türküleri şimdi uyanırlar ancak. Benim gönlüm de seven birinin türküsüdür.
İçimde, dinmemiş,dindirilmez bir şey var. Dile gelmeyi özler. Bir sevgi tutkusu var içimde, kendisi de sevgi diliyle konuşur.
Işığım ben, ahh gece olsaydım! Ama ışıkla kuşatılmak benim yalnızlığımdır....
Yalnızlığına kaç dostum! Seni büyük adamların gürültüsünden sersemlemiş, küçüklerin iğneleriyle delik deşik olmuş görüyorum.
Seninle nasıl susulacağını pek iyi bilir, orman ve kaya. O sevdiğin ağaca benze yine sen. O geniş dallıya, sessiz ve dinlercesine sarkar o deniz üstüne...
Beni anlamıyorlar, ben bu kulaklara göre ağız değilim.Anlaşılan pek fazla kalmışım dağlarda,pek fazla dinlemişim dereleri ve ağaçları...
Durgun gönlüm ve duru, sabahleyin dağlar gibi tıpkı.
Yaşadım da yoruldum,bir ağır işçi gibi.Uyudum da uyandım, binlerce kişi gibi.
Bana düşünmek vardı, payıma onu aldım. İşledim de işledim bir hüner işi gibi.
Horlandı, beğenildi, inandım, alınmadım. Yolun geleceğini çizdim, geçmişi gibi....