Hikaye olanlar dile dolaşanlar var, acındığı için sevilen, perişanlığıyla yüz bulanlar var, bilir gibi söyleyen, bilmez gibi susanlar var, bildiğinden susan da var, boşa ağlayan, boş yere ağlamayan var… ne çok şey var derken, arkaya bakıp bir belki ince uğultu ile bir âsa, bir değnek, birkaç kitap var, mağara var, duvar var, “iniltilerini duyuyor musunuz?”diyen var, duymadan “evet” diyenler var. Aslında ne tenha bir yer burası. Bir söz, bir hakikat bütün dünyayı, milyarları dolaşıyor da ne bir sahip, ne bir göğüs kafesi buluyor sığınıp saklanacak.Ne tenha bir yer burası, bir acı goygoycudan, bir dert kendi derdini unutmak isteyenden, bir düşünce kendi düşüncesini sağlamlaştırmak isteyenden, bir hakiki söz onu sade ezberini almak ve heybesine kendinin olarak katmak isteyenden başkasına rast gelemiyor.
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.