Bu kocaman anlamsız karmaşa içinde --modernlik denen bu umarsız saçmalığın içine atılmış; 'fırlatılmış'ken --, 'dış dünya' bir yana, daha kendi kendisiyle bile --ancak arada bir-- uyum içinde olabildiğinde, gene de kendine aykırı düşüyor, kendi kendini çeliyor, kendinden acı çekiyorsa, kişi --- daha ne olsundu ki!?..
Sayfa 57Kitabı okudu
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.