Hikâyemi saçıyordum ortaya. Sanki başka biri konuşuyordu da ben kapının önünde durmuş, öylece kendi sesime kulak misafiri oluyordum. İçin için kendime kızıyordum ama hiç ara vermeden, kendi bilmediğim bir yığın ayrıntıyı bile anlattım. Evet, böyle bir şey var, biliyor musun? Bazı insanlarla konuşurken bildiğini bilmediği şeyleri söze dökebiliyor insan. Kendini kendi sesinden öğrenmek, de buna istersen..
Sayfa 86 - Doğan KitapKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.