Sen hikâyeni yazarken nereye gittiğini bilirsin ama yaşarken sürekli olarak karanlığın daha da koyulduğu bir yere gider trenin. Önün yoktur, gerin bulanıktır..
Sayfa 120 - Doğan KitapKitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.