9.Bölüm : İmzalar ve Kağıtlar
Suat Karen'in odası en az bir Ankara sabahı kadar soğuktu. Kumru'nun bir anda dile getirdiği cümle odayı adeta temelden sarsmış, adamı hiç beklemediği bir yerden vurmuştu.
"Yarışmadan çekilmek istiyorsun..." dedi Suat,
"Yarışmaya birkaç saat kala..."
"Evet,'' dedi Kumru, son derece mahcuptu,
"Gerçekten üzgünüm ama aşamadığım bazı şeyler var...''
''Yapabileceğim, yardımcı olabileceğim bir şey var mı?" dedi adam.
"Aslında yok. Yaşadığım kazayı biliyorsunuz. Sanırım onun depresyonunu yeni yeni yaşamaya başlyorum. Üstelik bir de kötü bir haber aldım."
"Neymiş o?"
"Annem... Organ nakline ihtiyacı var ve bunu ona sağlayamayacağımı öğrendim..."
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.