İnsan hayatının kutsallığı sosyal bir tasavvurdur. Doğayla iç içe yaşayan ilkel insan hemcinslerini öldürürken vicdan azabı yaşamıyordu. Teorik olarak benim vicdan azabı hissetmemem gerekiyor. Ama gelin görün ki hissediyorum. Sorulması gereken şu: Bunu hissetmemi sağlayan sebep ne? Medeniyete varan Bu evrim süreci, beyin hücrelerimizin içine bu tasavvuru mu yerleştirdi? Yoksa henüz özgür düşünen biri haline gelmeden önce, çocukluğum ve ergenliğim esnasında aldığım eğitimin bir neticesi mi bu? Veya bu saydıklarımin ikisi de buna yol açmış olabilir mi?
Sayfa 104Kitabı okudu
·
154 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.