Ama sevmeyi istiyordu. Kendini kandırmadan, karşısındakini de kandırmadan sevmek. O vakit bu düzende aşkın olmazlığı yaralıyordu onu. O yara içinde taşınıyor, bir elmas parçası gibi parlatıyordu içini, kesici bir elmas taş gibi. Asıl sevgiden, asıl sevişmekten alıkonulan insanın elinde hem kendisini hem karşısındakini kanatan bir parlaklık, onu hırslı olmaktan alıkoyan bir başka ışıktı bu.
·
79 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.