Uşbu bâzâr-ı fenâ bir sûdı yok sevdâ imiş
Hûy u hây u tumturâkı bir kurı gavgâ imiş
N’eyledümse eyledüm öldüm dirildüm inledüm
İki âlemden garaz bir yâr-ı bî-hemtâ imiş
Gönlümi meftûl-i zülfündür kılan meftûn-i âşk
Nitekim Mecnûnı meczûb eyleyen Leylâ imiş
Dar olup başına dehr ölür Ferîdûn âkıbet
Tutalum hâcem Ferîdûn oldı yâ Dârâ imiş
Çün olur âhîr gıdâsı kişinün dârû-yı merg
Bir iki gün tutalum kim sükkeri halvâ imiş
Vâli-i ahd olmadan ey dil bu evde ârife
Bir velînün bendesi olmak dahi evlâ imiş
Ka‘be-i maksûdı ehl-i dillerün ey Hayretî
Var yüzün sür âsitân-ı Hazret-i Mevlâ imiş