Fürkat içinde gam u enduh-ı yar eksük degül
Şâd ol ey dil sana bu gurbette yar eksük degül
Hace-i bâzâr-ı aşk oldum metâ-ı derd ü gam
Devletinde sen şehün fi’l-cümle var eksük degül
Ne sorarsın melalümden gamunda infi‘âlümden
Güzel sev sen de halümden haberdar ol benüm körpem
Yürürsin şimdi azade getürmezsin beni yâda
Hele bir boyı şimşada havadar ol benüm körpem
Uşbu bâzâr-ı fenâ bir sûdı yok sevdâ imiş
Hûy u hây u tumturâkı bir kurı gavgâ imiş
N’eyledümse eyledüm öldüm dirildüm inledüm
İki âlemden garaz bir yâr-ı bî-hemtâ imiş
Gönlümi meftûl-i zülfündür kılan meftûn-i âşk
Nitekim Mecnûnı meczûb eyleyen Leylâ imiş
Dar olup başına dehr ölür Ferîdûn âkıbet
Tutalum hâcem Ferîdûn oldı yâ Dârâ imiş
Çün olur âhîr gıdâsı kişinün dârû-yı merg
Bir iki gün tutalum kim sükkeri halvâ imiş
Vâli-i ahd olmadan ey dil bu evde ârife
Bir velînün bendesi olmak dahi evlâ imiş
Ka‘be-i maksûdı ehl-i dillerün ey Hayretî
Var yüzün sür âsitân-ı Hazret-i Mevlâ imiş
N’ola sen mesned-i izzetde begüm Yûsuf isen
Biz de Ya‘kub gibi âkif-i beytü’l-hazenüz
Ne bize oldı müyesser ne ile vasl-ı habib Minnet Allah'a hele ne gamumuz var ne şenüz