Ne sorarsın melalümden gamunda infi‘âlümden
Güzel sev sen de halümden haberdar ol benüm körpem
Yürürsin şimdi azade getürmezsin beni yâda
Hele bir boyı şimşada havadar ol benüm körpem
Fürkat içinde gam u enduh-ı yar eksük degül
Şâd ol ey dil sana bu gurbette yar eksük degül
Hace-i bâzâr-ı aşk oldum metâ-ı derd ü gam
Devletinde sen şehün fi’l-cümle var eksük degül
Uşbu bâzâr-ı fenâ bir sûdı yok sevdâ imiş
Hûy u hây u tumturâkı bir kurı gavgâ imiş
N’eyledümse eyledüm öldüm dirildüm inledüm
İki âlemden garaz bir yâr-ı bî-hemtâ imiş
Gönlümi meftûl-i zülfündür kılan meftûn-i âşk
Nitekim Mecnûnı meczûb eyleyen Leylâ imiş
Dar olup başına dehr ölür Ferîdûn âkıbet
Tutalum hâcem Ferîdûn oldı yâ Dârâ imiş
Çün olur âhîr gıdâsı kişinün dârû-yı merg
Bir iki gün tutalum kim sükkeri halvâ imiş
Vâli-i ahd olmadan ey dil bu evde ârife
Bir velînün bendesi olmak dahi evlâ imiş
Ka‘be-i maksûdı ehl-i dillerün ey Hayretî
Var yüzün sür âsitân-ı Hazret-i Mevlâ imiş
N’ola sen mesned-i izzetde begüm Yûsuf isen
Biz de Ya‘kub gibi âkif-i beytü’l-hazenüz
Ne bize oldı müyesser ne ile vasl-ı habib Minnet Allah'a hele ne gamumuz var ne şenüz
Çeşm-i hūn-rizün ucından dideler giryān olur
Hey ne zālimsin ki her dem işigüñde kan olur
Nice ‘arz idem ‘aceb sūz-ı dili dildāra ben
Nāme göndersem kebūter iltemez biryān olur
Âşıkumdur aşkum ile n’içün ölmez dir imiş
Ölmek āsān idi ammā arada hicrān olur
Didüm ey meh-rū n’ola mihr ü vefālar eylesen
Nāz ile güldi didi âlemlere destān olur
Ey kemān-ebrū hayāt-ı cāvidāni kesb ider
Tekye-i aşkunda her cān kim senün kurbān olur
Mıṣr-ı hüsn içinde bir Yūsuf-cemāli kim görür
Kul olur bin cān ile gönlüm aceb sultan olur
Şemme-i esrār-ı aşkumdan kime şerḥ eylesem
Hayreti-i vālih ü şeydā gibi hayrān olur