Ben tam kapıyı açacaktım ki kapının benim kulpu tutan elimden bağımsız bir sekilde hareket ettiğini fark ettim. İrkilerek baktığımda kapı bir anda açılıverdi. Kendimi korkuyla geriye çektiğim an arkamdakiler durdu.
"Kumru, iyi misin?" dediğini duydum Bulut'un.
Açılan ve aralık kalan kapı bir anda genişçe açıldı. Ben korku dolu gözlerle ve aklımda soru işaretleriyle açılan kapıya bakıyordum ki gözlerim denk gelmeyi hiç beklemediğim bir çift gözle karşılaştı.
"Siz mi geldiniz?" dedi tanıdık ses, "Ben de bahçeye çıkıyordum."
Önce bana, sonra Batı'ya baktı. Batıhan'a alaycı gözlerle gülümseyen Uraz Kayalar'dan başkası değildi.
"Sen.." deyiverdim şaşkın bir fısıltıyla. Uraz geçmem için kenara çekildiğinde şaşkınlıktan kıpırdayamıyordum bile.
"Abi sizin ne işiniz var burada?" dedi Bulut heyecanla.
"Geldiniz sonunda!" İçeriden kostura koştura gelen Nisan bana sıkıca sarıldı.
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.