Ruhsal açlığı, anlam arayışı olan insanı bulmak; çaresiz biçimde kabuğuna çekilen, dünyaya küsen insanı başka bir dünya vaadiyle evine misafir etmek ve sonrasında onu evin bir sakini olarak görmek, göstermek... Zengin ve görkemli tapınağın "manevi" vaadi budur. Tapınakları siyasi ve kişisel hesapları için kullanan siyasetçiler, dini ve inancı ticarileştiren din tacirleri tapınakların bu yönünü gayet iyi bildikleri için sözü edilen binalara olabildiğince önem verir; buraları bir yerde işletme ve şirket olarak görür ve zaten kendileri de kurum ya da şirket başkanı olarak hareket eder. Dolayısıyla tapınaklar yalnızca kutsallığı ölçütünce yükselmez; eş zamanlı olarak bir kurum, şirket niyetiyle yükselir o binalar...
Sayfa 193 - Doğu Kitabevi, 2. Baskı, Mayıs 2021Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.