her küstüğünde şehri terk etme isteği.
vardır hepimizin bir yolculuğu
telaşlanınca gözlerimizin bile titrediği.
tarlanın ortasındaki o yalnız,
bir gün tarla da yalnız kalacak.
benim koptuğum,
bağımınsa hiç kopmadığı bu coğrafyada
ruhuma yapılan her çiçek açışı
bir tekmeyi getiriyor aklıma.
kış hani bu kadar uzun sürmeyecekti?
Sayfa 29