İçimdə oyanmış uşağı yuxuya verib yenə böyük olmaq məcburiyyətində olduğumu hiss edirdim. Yenə güclü olmaq... Düzgün qərarlar verib əmin addımlar atmalı olduğumu... Daha məsum deyildim... Qəlbimə daş basıb sualsız cavablarımı çeynəməyə çalışırdım. Bu, içimi daha çox yandırırdı. Yanmağamı alışmışdım, sualsız cavablaramı?
Sayfa 92Kitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.