Büsbütün güven jestiyle bebeğin başı göğsüne yaslanan yetişkinin içini dolduran duygular karşı konulmaz iyiliktedir. Niye mi? Bence bizi savunmasız bırakan bebeğin çaresizliği değil bizim canevimizden vuran masumiyetidir. Çünkü dünyanın ne çok acıya yol açacağını biliriz, yaşamın ne kadar karmaşık ve güç olacağını, çocuğun dolu dolu bir yaşamın beraberinde getirdiği sosyal çevrenin girift etkileşimlerinde iyi ya da kötü bir dizi savunma mekanizması, kaçınma stratejisi ve kendini koruma yöntemleri geliştireceğini biliriz. Bunların hiçbiri bebekte yoktur, gözlerinde parlayan neşe büsbütün saftır ve başını dayadığı yetişkin bedeninsahip olduğu en güvenli yerdir şimdilik.
Sayfa 128Kitabı okudu
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.