Kitaba veda ettim, ülkeme dönmek fikrine veda ettim. Kendime bile veda etmeye çalıştım. Yavaş yavaş, Buda'nınkine benzer bir dinginliğe kavuştum. Köşemde oturuyor, çevremle hiç ilgilenmiyordum. Bedenim olmasa, midemin ve bağırsaklarımın zaman zaman ortaya çıkan gereksinimleri olmasa, bir daha asla yerimden kıpırdamayabilirdim. Hiçbir şey istememek, diyordum kendi kendime, hiçbir şeye sahip olmamak, hiçliğe kavuşabilmek. Bundan daha iyi bir çözüm düşünemiyordum. Sonunda benim yaşamamla bir taşın varoluşu arasında hiç fark kalmadı.
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.