Dilek: "Üşüyordu": Üşüyordu Kaçtı, Ahmet Cemi! rüyalarının şu sefil hakikatinden tam bir hafta kaçtı. O bir hafta zarfında eniştesini hiç görmemişti. Nihayet bir akşam yemekte birleştiler. Ahmet Cemi! hayret etti, o henüz ağır bir külfet yükü altında ezilirken, yüzüne bakamayarak gözlerini indiren İkbal'e bir kelime söylemeye cesaret edemezken damat bey herkesle teklifsiz oluvermişti. Hatta Seher'le ufak tefek şakalar bile ediyordu. Ahmet Cemil bu akşam kendisini ezen azap altından hiçbir zaman kurtulamayacağını, sofrada, bir vakitler yalnız kendisinin olan şu evin her köşesinde şimdi yabancılıktan asla çıkamayacağını anladı. Bir dakika içinde bütün manevi varlığından bir soğuk rüzgar geçti, şimdi bu evde adeta üşüyordu.

Kaçtı, Ahmet Cemi! rüyalarının şu sefil hakikatinden tam bir hafta kaçtı. O bir hafta zarfında eniştesini hiç görmemişti. Nihayet bir akşam yemekte birleştiler. Ahmet Cemi! hayret etti, o henüz ağır bir külfet yükü altında ezilirken, yüzüne bakamayarak gözlerini indiren İkbal'e bir kelime söylemeye cesaret edemezken damat bey herkesle teklifsiz oluvermişti. Hatta Seher'le ufak tefek şakalar bile ediyordu. Ahmet Cemil bu akşam kendisini ezen azap altından hiçbir zaman kurtulamayacağını, sofrada, bir vakitler yalnız kendisinin olan şu evin her köşesinde şimdi yabancılıktan asla çıkamayacağını anladı. Bir dakika içinde bütün manevi varlığından bir soğuk rüzgar geçti, şimdi bu evde adeta üşüyordu.

Sayfa 115 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Çeviri: Ali Faruk Ersöz, 3. BasımKitabı okudu

Mai ve Siyah Halid Ziya Uşaklıgil

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilek