Fransa, İspanya ve İtalya'da gericiler (çoğunlukla monarşistler ve ruhbanlar) ve seküler liberaller 19. ve 20. Yüzyıl boyunca siyasi vatandaşlık için mücadele etti ve şiddet dolu birçok rejim değişikliği oldu. Vatandaşlık mefhumu ihtilaflı kalmaya devam etti ancak şüphesiz Marshall'ın düşüncesi yönünde bazı seküler ilerlemeler söz konusuydu. Radikal burjuvazi, köylüler ve işçiler değişken bir şekilde ama sürekli olarak siyasi vatandaşlığı inkâr ettiklerinden bunlar rekabetin dışlandığı ideoloj iler geliştirdi. Anarşizmde ve sendikalizm de olduğu gibi bazen devleti reddettiler, bazen de Marksist sosyalizmde olduğu gibi devleti kucakladı lar. Anarko sendikalizm, devrimci sosyalizm ve reformist sosyalizm arasındaki azılı rekabet İkinci Dünya Savaşından sonraya kadar dinmedi.