SONUNDA
Aylarca bir çocuğun gülüşüne takıldı
Kalbim ki
Bulanık bir gökyüzünde duru kalmış
Tek incelik bulutuydu.
Tutulup rüzgarına ırgalanan kirpiklerin
Bir sevincin uğrağına düştü
Bir hüznün…
Gündüz gün ışığı, gece ay ile
Gelip gelip dile
Döktü içini ne varsa
Bir uzak bahçede ayrılık açan
İçedönük bir çocuğun yumuk avuçlarına…
Kalbim ki
Kendi yağmuruyla dolup dolup boşalan
Küçücük bir göldü
Üstünde nilüferlerden bir beyaz örtü
Boğuldu sonunda kendi sularıyla…
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.