Gecenin karanlığında bir fısıltı,
Tarih boyunca akan derin nehir gibi.
Her damlası alın teri, gözyaşı,
Bu toprakların türküsü…
Dağların ardında köyler,
Yoksulluğun çığlık attığı evler,
Ve kadınlar, çocuklar,
Her biri birer destan.
Sabahın erken saatinde
Güneş doğarken tarlalara,
Yine ellerinde kazma, kürek,
Yine sırtlarında yük,
Köylüler başlar işe.
Şehirde fabrika dumanları,
Gökyüzüne doğru yükselir.
İşçiler sabahın alacakaranlığında,
Yürür fabrika yollarında,
Her adımda umut taşırlar.
Geceleri soğuk,
Evlerde soba tütmez,
Ama yüreklerde bir ateş,
Gelecek günlerin sıcaklığına inanır.
Ve çocuklar, sokaklarda oynayan,
Ayakkabıları delik,
Ama gözlerinde bir ışık,
Geleceğin hayaliyle yanar.
Bu memleket bizim,
Bu topraklar, bu dağlar, bu ovalar.
Her taşında bir emek,
Her karışında bir alın teri var.
Bir gün gelecek,
O büyük gün,
Emeğin hakkı teslim edilecek.
O zaman görecek bu topraklar,
Köylüsüyle, işçisiyle,
Birlikte yükseldiğini.
İşte o zaman,
Yoksulluk ve keder değil,
Sevinç ve refah dolacak.
Bu memleketin her köşesine,
Barışın, özgürlüğün türküsü yankılanacak.