Jules Verne'i ilkokuldayken Görsel Yayınlarının resimli, kalın ciltli, büyük boy kitaplarıyla tanıdım. Samanî yumuşak sayfalardaki renkli ve gerçekçi çizimler eşliğinde çeşitli mâcerâları okumak benim için gerçekten zevkti. Başka dünyâlara birer sefer niteliği taşıyordu bu okumalar. Sonraları bu karada, denizde ya da havadaki heyecanlı koşuşturmaca veya kovalamacaları çokça İtalyan tarzıyla çizgi romana yakıştırmışımdır. Hakkında yazdığım Doğan Çocuk bir manga ve Verne külliyâtının Japon tarzına pek yakışmadığını söyleyebilirim. Evvelâ mânevî açıdan bu kitap benim kitaplığımda dâimâ duracak, çünkü pek sevdiğim canımın içi yeğenim bunu bana hediye etti. Çizgi roman okuru dayıya, çizgi roman hediye etmek basit bir fikir ancak ilkokul üçüncü sınıf yaşı için gayet düşünceli bir hareket. Kitap baştan sona renkli. Bir çocuk kitabı olduğu düşünülünce böyle bir baskının iyi bir seçim olduğu muhakkak. Önceden hiç renkli manga okumamıştım üstelik. Bu noktada buraya bir not düşmekte fayda var: Tamâmen alajapon olan kitap, Türkiye'deki manga geleneğinin aksine Türkçede olması gerektiği gibi soldan sağa akıyor. Çizimlerin şahsına münhasır olduğunu söyleyemeyeceğim, klişe denebilecek bir standardın tekrârından ibâret. Odak noktası mâceradan ziyâde karakterler: İri gözler, piyasadaki birçok çalışmada görülebilecek duygu ifâde tarzları, mekânda değil de bir boşlukta olaylar cereyân ediyormuş gibi duran fon tasvir(sizliğ)i vs. Alajapon tarzın Jules Verne dünyâlarına yakıştırmamamın sebebi burada saklı: Kendinden bir teferruat mâbedi olan Jules Verne kurgularının gerektirdiği kâh hâdiseler zincirinin karmaşıklığını kâh mekân, araç vb. dikkatlerini yansıtmıyor. Burada "Zâten bu bir çocuk kitabı!" derseniz ondan yola çıkarak ondan bağımsız şahsî görüşümü bildiriyorum sâdece. Belki de başarılı bir uyarlama görmek fikrimi değiştirecektir. Bu arada bir çocuk kitabında görmek istemeyeceğim iki buçuk nokta var: İlki beyazların üstün ve ideal olduğunu yoğun bir şekilde okura yansıtan sayfa 61'deki baloncuklar ki ırkçılık daha iyi anlatılamazdı: Hintli kadın beyaz olan ten renginden ötürü bir Hintliye değil de bir Avrupalıya benziyormuş da efendim iyi de bir eğitim almış ama işte vahşi geleneklere sâhip Hintliler... Bu kitabın editörü hiç mi rahatsız olmadı bundan anlamadım. Diğeri de durup dururken sırf keyifleri istemiş de trenlere saldıran Kızılderililerin geçtiği sayfalar. Memleketleri işgal edilmememiş, yiyecek ve içecek kaynakları, otlakları ve sazlıkları, nehirleri ve ovaları vb. sömürülmemiş gibi Kızılderililer, Avrupalı sömürgecilerin devâmı olan "yeni Amerikanların" trenine saldırıyorlar. Peh! Öte yandan baş karakter Phileas Fogg'un o övülmeye doyulmayan İngiliz centilmenliği var ki dillere destan. Jules Verne, bilimle güreşen muazzam hayal dünyâsına rağmen kendi devrinin aynası durumunda bir yazar. Kölelik, siyah-beyaz ırkçılığı, kadından âzâde kurgular gibi sebeplerle az ya da çok eleştirilmiş biri ki her biri kendinden menkul ve meşhur eserleri eleştirirken bunlara dikkat çekmek yapılması elzem bir şey. Ancak bir çocuk kitabı oluşturmak için kollarını sıvayan uyarlamacı-çizer kesip biçmekten yolunmuş kaza çevirdiği kurguda bu ırkçılık ve haksızlığa neden dokunmamış anlamış değilim. Dolayısıyla çocuklara tavsiye etmiyorum. Genç yetişkinler alabilir ama yetişkinleri tatmin edebilecek bir kitap değil. Buna rağmen sırf çocukluğun yâdı için serinin diğer kitapları olan Heidi, Tom Sawyer, Küçük Kadınlar, Define Adası ve Oz Büyücüsü'nü de edinmeyi istiyorum.

80 Günde Dünya TuruJules Verne · Doğan Çocuk · 01 okunma

·

218 görüntüleme

zafacan

@zafacan ·

2ha

Geri gelmişsin, hoş gelmişsin.

Zâhir Evliyâsı

@zahirevliyasi ·

1ha

Yanıt vermek için biraz geç kalmışsam da teşekkür ederim ^^

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zâhir Evliyâsı