Salam. Kitabın ayələrin təfsiri ilə bağlı olan hissələrindən bəzi yerləri bəyənmədim. 
Ali Şeriati nə qədər öz düşüncəsi ilə Quranı yorumlamamağa çalışsa da, bu mümkün deyildir. Xüsusən bəzi ayələrin təfsirində “şiə” düşüncəsini ortaya qoyur. Ümümən kitab sadə dillə yazılıb və oxumağa dəyər! Aşağıda kitabdan bir hissə paylaşmaq istəyirəm;
"Sana ruhtan soruyorlar: "Bayım, ruh nedir?" diye soruyorlar. Gelip ruhun hakikati ve ruhun özü hakkında altı ay bahsetmek ve "Araz mı yoksa cevher mi, nedir veya kimdir yahut nerededir, ezelî midir, ebedî midir?" bunları anlatmak yerine [şöyle cevap veriyor]: "De ki ruh Rabbimin emrindendir." Ruh, Rabbimin emrindendir, o kadar! Yani? Yani bu sözleri bırak, hayatınla ilgilen. Ne yapayım? "Eşeğine bak." Üzerine bindiğin eşeğine bak, nedir? "Devenin nasıl yaratıldığına bakmazlar mı?" deveye bak, nasıl yaratılmış, fizyolojik sistemi nedir, nasıl da çöle uygun yaratılmış, iç düzenekleri nasıl da su, yağ ve gıda depolamaya elverişli yaratılmış, fiziksel bakımdan dizleri, boynu, kuyruğu, tırnağı yarımadaya ve çöl denizlerine nasıl da uygundur. Fizyolojisine bak. "Ve yeryüzünün nasıl yayıldığına...?" Yeryüzünün senin ayağının altında nasıl yayıldığına bak. "Ve göğün nasıl yükseltildiğine..." Şu göğün direksiz olarak nasıl yükseltildiğine bak. Yani yıldızlara bak ve yıldızların peşine düş. Fakat "Filanın yıldızı talihli bir şekilde doğacak mı?" tarzında yıldızlar değil. Çünkü bu esas olarak İslam'da haramdır (gerçi sonra İslam tarihinde de görüldü).
"İnsan yediğine bir baksın." Yiyeceğine bak. Ruhun ne olduğuyla ne işin var?! Şu yediğine bak. Beş bin yıldır yiyorsun ve hâlâ neden yapıldığını bilmiyorsun. Ona bak, neden yapıldığını gör. Yani ruh bilgisi ve ruh felsefesi değil, gıda bilgisi öğren. Sonra ne yediğini anlamazsın!
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.