Hayat anlamlandıramıyorum bazen... Fizikte etki - tepki yasası diyorlar buna, hiçbir olay bir etki olmadan tepki de douğramazmış. Oysa benim içimde öylece duruyor bu his 'anlamsızlık'. Öyle karmaşık geliyor ki bazen hayat hem bir ipin üzerinde yürüyecek kadar zor hem de o ipin üzerinde yürümeyi en başından beri biliyormuş gibi kolay. Bazen tökezliyorum tam düşecek gibi oluyorum, sanırım fizikçiler haklı hep bir etki oluyor ve düşmüyorum, tepkim düşmemek oluyor. Kaçıyorum insanlardan, korkuyorum da... Ne yapacaklarını bilmiyorlar ve ben de öyle.. Ama hep diğer insanlardan bir farkım oluyor gözlemliyorum, sorguluyorum ve en önemlisi düşünüyorum. Düşündüğümde hep mantıksal bir sonuç arıyorum. Bazen bu mantıksal sonuçlara erişemiyorum, çünkü söz konusu hayat ve hayatta mantık çok çalışmıyor gibi... İnandıklarımı sorgulatıyor bana bazen bu mantıksızlık, düşüp, kaybolup gidesim geliyor kimsenin bilmediği, hayal bile edemediği kadar güzel bir memlekete... Memleket demişken memleketimin hali de bir harap, en korkutucusu da dolmuş her yere Arap. Yıkmak istiyorum bazen bütün sistemleri ama sonra fark ediyorum ki elimdeki en güçlü lider; "bir tuvalet terliği..." Umutsuzluğa kapılma diyor içimden bir ses düzelecek, bitecek, biri değiştirecek her şeyi... O kadar aptal mı duruyorum dışardan, unutayım yirmi küsur yıllık çileyi... ? Belki de gerçekten o kadar da aptalımdır çünkü babam çok kızmıştı bana neden yabancı dil diye... Ben de ona o zaman söyleyememiştim ama sanırım şimdi sebebini biliyorum; galiba ne kadar çok insanla ne kadar farklı dilde iletişim kurarsam o kadar çok anlarım dedim bu gezegeni... Gerçekten o kadar aptalmışım ki mesele dillerde değil insanlardaymış tam olarak kafataslarının içindeki 'beyin' sizlik bir şey yok sözüm size değil üzerinize alınmayın olur mu ? Önemi yok yanıma kâr kaldı öğrendiklerim, içimde ukte kaldı merak edip öğrenemediklerim... Ölüp gittiğimde, terk-i diyar eylediğimde bu soluk mavi gezegeni anlar belki insanlar. Gördünüz mü ne kadar da aptalım ki kimler eylemiş terk-i diyar uslanmamış cahil ben hâlâ düş eylerim güneşli günler, mavi deniz, sahil...
-barbarknn