Muhammed Resul Firdevsi: Unutmuş olabilirim her günü Zaten bir bakıma bu alışkanlıktır Zamana çalınmış bir kum saati Gibi iki parmak arasında akıp giden Giden ben olmasam içim olurdu Öyle ki Gidebilmek bir bakıma alışmaktır. Göğüs kafesimde sıkışan bu el Kimin elidir ve her şeyden elimdir Aklımı esir eden garip dilimdir Bir parça ömrümden Bir kaç parça ekseriya...

Unutmuş olabilirim her günü Zaten bir bakıma bu alışkanlıktır Zamana çalınmış bir kum saati Gibi iki parmak arasında akıp giden Giden ben olmasam içim olurdu Öyle ki Gidebilmek bir bakıma alışmaktır. Göğüs kafesimde sıkışan bu el Kimin elidir ve her şeyden elimdir Aklımı esir eden garip dilimdir Bir parça ömrümden Bir kaç parça ekseriya içimden... Hiç bahsetmem kuşlardan Düz yaşadım Ne iyilik ettimse hep Havada asılı bir kandil gibi... Bir kuş bir de ölüm Yaşamak neyle bağdaşır Oturup bağdaş kurmuşsa vuslat Ayrılık nerde misafir? Aç kapımı gör ki alaca gözlerin Ben her yeri gözlerine Pencere ettim. Mavi masmavi giyinmiş Umuttur ki yalnız sana Açılmış bir sır... Otur da karşıma et iki kelam Özlettin İçimin toprağı mevsimine hasret Beni sorarsan aynı işte.. Gittiğin sokaklar maviye boyandı Yağmurlar beni bilir Bir de seni Hani ben hiç görmedim Irmaklarını... Kırgın değilim kendimden başkasına Göremediğim üzere Bir daha hoşçabak...

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhammed Resul Firdevsi