Ah! Işte o zaman köleliğin yükü çok ağır gelmişti. Günbegün çalışmalı, kötü muamelelere, azarlamalara, alaylara katlanmalı, sert zeminde uyumalı, mümkün olan en cüzi meblağla geçinmeli ve tüm bunlar yetmiyormuş gibi, korkusunu sürekli içimde hissettiğim gözü dönmüş bir alçağın kölesi rolünü oynamalıydım! Neden tanrı bana seveceğim ve uğuruna yaşamak isteyeceğim çocuklar vermeden önce, genç yaşlarda ölmemiştim? Ne büyük mutsuzluk ve acıları önlemiş olurdu! Özgürlük diye iç çektim ama kölelik zincirleri etrafımdaydı ve çıkarıp atamıyordum
Sayfa 92
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.