‘’Emma’’, ‘’Gurur ve Önyargı’’dan sonra okuduğum ikinci Jane Austen kitabı oldu. Kendisinin de en sevdiği kitabıymış ‘’Emma’’. Okuduktan sonra sebebini anlamak güç olmadı.
Olaylar dönemin İngiltere’sinde bir taşrada geçiyor. Baş karakterimiz Emma, kibirli, kendini beğenmiş, asil bir kız. Hayatı boyunca el üstünde tutulduğu için de bir hayli şımarık ve istediği her şeyin olabileceğini düşünen bir kişiliğe sahip. Okurken kendisine sinirlenmemek mümkün değil, yani sizlere karaktere gıcık olacağınız garantisini verebilirim. Kaldı ki kitapta Bay Knightley dışında hemen hemen çoğu karaktere tam anlamıyla ısınamadım. Madem konuya karakterlerden giriş yaptım, o zaman söylemek isterim ki kitabın karakterleri o kadar incelikli ve güzel tasvir edilmiş ki canlı kanlı insanlarmış hissiyatıyla okudum. Her karakterin kendine has özellikleri başarılı şekilde anlatılmış. Emma Woodstone, George Knigthley, Harriet Smith, Frank Churchill, Jane Fairfax, Bay Woodstone, Bayan Bates, Bay Elton… Oldukça fazla karakter var kitapta. Kafayı sağlığına takmış ve her şeyi dert edinen, Emma’sını kusursuz bulan Bay Woodstone, fazlasıyla çok konuşan ve kafa ütüleyen ama aslında iyi bir kalbe sahip Bayan Bates ilgi çekici karakterlerden bazıları. Hele bir karakter var ki, bahsetmeden duramayacak olsam da spoiler olabileceği için incelememde yer vermiyorum.
Kitap dönemin İngiltere’sinde sınıf farklılıklarını, evlilik anlayışını ve insan ilişkilerini anlatan bir eser. Öyle bir anlayış var ki kendiniz çalışarak, emek vererek maddi gücünüzü yükselttiğinizde dahi sosyal statü açısından önemli bir mevkiye erişemiyorsunuz. Kendi emeğinle bir yerlere gelmek ne denli takdir edilesi bir durum olsa da dönemin insanları için burun kıvrılacak bir statü oluyor. Kitaptaki karakterlerin çoğunluğunun tek derdi sosyal statüler, evlilikler, balolar, geziler desem çok da yanlış olmaz. Kitapta büyük bir yer kaplayan ve dikkat çekilen diğer bir olgu da kibir. Özellikle kibrin insana neler yaptırabileceği ince bir şekilde işlenmiş.
‘’Gurur ve Önyargı’’yı kötü bir çeviriden okumuştum. Dolayısıyla istediğim gibi bir okuma süreci yaşamamıştım. ‘’Emma’’nın Zeplin Kitap’tan çıkan baskısını okudum ve çevirinin oldukça başarılı olduğunu söyleyebilirim. Kitapta imla yanlışları fazlaca var. Başlarda tek tük olsa da kitabın sonlarında bayağı artıyor, sanki sıkınılmış da özen gitmiş gibi. Yeni baskılarında bunu düzeltecek olurlarsa gerek çevirisi gerekse kapak tasarımıyla oldukça beğendiğimi söylemeliyim.
Daha önceden Emma’nın mini dizisini izlediğim için aslında kitabın olay akışına hakimdim. Bu okuma sürecime herhangi bir etkide bulunmayıp zevkle okusam da acaba olayların akışını bilmesem bazı olaylara daha çok şaşırır ya da daha büyük bir merakla okur muydum onu merak etmedim değil.
Son olarak ''Emma''yı ''Gurur ve Önyargı''dan daha çok beğendiğimi de söylemek isterim. Umuyorum ki benim Jane Austen okumalarım devam edecek.
Hepinize Jane Austen’ın ‘’Emma’’ romanını tavsiye ediyorum. Keyifli okumalar dilerim.
