Rövşen Abdullaoğlu kimi əjdaha bir yazarla tanış oldum. Ən son Kafkanın kitablarını bu qədər tez vaxtda alıb oxuduğumu xatırlayıram. Bu yazarıda tələbələrimin sayəsində tanımışam. "Müəllim paylaşdığınız kitab rəfinizdə, diqqətlə baxdıq, öz yazarlarımız çox az oldugunu gördük" cümləsi ilə başladı. İlk kitabı "Reyslər üzərinə uzanmış adam" oldu. Və bu kitabdan sonrada müəllimə ayrı bir bağlılıq yarandı. Daha sonra digər tələbələrimin aldığı "Abaddon" kitabını oxudum. İlk kitabı necə kədərli idisə, ikincisi o qədər həyəcanlı idi. Naxçıvanda tanış oldum, Naxçıvanda 2 kitabını bitirdim deyərək, sonuncu kitabınıda Bakıya gəlməyimə bir gün qalmış elə Naxçıvandan aldım. Hal-hazırdada onu oxumağa başlayıram. İlk səhifələrdən verdiyi vibe zatən yenə "özü" olduğunu göstərir.
Qısacası bu müəllimin kitabını oxuyun, oxutdurun. Adamın yetəri qədər uğuru var amma yenədə biz öz dəyərimizi verməliyik.
4 kitabını oxumuşam,ancaq 2 kitabını bəyəndim.
Bu şəhərdə kimsə yoxdur kitabını yarım qoyandan sonra düşünürəm ki, uzun müddət bu yazıçıdan nəsə oxumayacam)
edebiyyatveincesenet.az/index.php/az/ed...
Bu yazı "Relslər üzərində uzanmış adam" əsərindən nəticə olaraq çıxan pessimist bir yazıdır.
Arada özümü reklam edib gedirəm)
Yazınızı oxumasaydım, böyük ehtimalla yazarımız uzun bir müddət diqqətimi çəkməyəcəkdi.Niyə bilmirəm ancaq yeni dövr azərbaycanlı yazarlara qarşı bir ön yargım var. Diləyirəm ki, bunu özümdə həll edəcəm.Məlumat üçün təşəkkürlər :)
Məndə bir ara elə yanaşırdım amma belə gözəl işlər görən adamlarıda kəşf eləməkdə bir hobbi alıb artıq. Xoşdur buyurun. Oxuyub feedbacklarinizi versəz sevinərik :d
Bu şəhərdə kimsə yoxdur mənim üçün ən doğma kitablardan biridir. Özümü ən dibdə, ən bərbad hiss etdiyim anda oxumuşdum. Ən bəyəndiyim və incələmə yazmağa çəkindiyim tək kitabdır. Qorxuram ki, nə qədər yazsam da, əksik olan nələrsə qalacaq 🦋