Hüzün, doğduğumdan beri her yeni odanın, yani her odanın yaydığı, solunması imkânsız bir koku gibiydi; yaşadığım odada ise, ben yoktum; düşüncem başka bir yerde kalır, yerine alışkanlığı gönderirdi.
Sayfa 68
··
9 görüntüleme
Ben de Elif sayesinde başladım Proust kitapları okumaya ve her okuduğum kitapta hayranlığım daha da artıyor. Kesinlikle oku derim
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.