"Şu en mühim tavsiyesi, benim istidadıma ve ahval-i ruhiyeme uygun gelmedi. Ne kadar düşündüm, bunun arkasından mı? Yoksa ötekinin mi? Yoksa daha ötekinin mi arkasından gideyim? Taharride kaldım. Her birinde ayrı ayrı cazibedar hasiyetler var. Biriyle iktifa edemiyorum. O taharride iken Cenab-ı Hakk’ın Rahmetiyle kalbime geldi ki, bu muhtelif turukların başı ve bu cedvellerin menbaı ve şu seyyarelerin güneşi Kur'an-ı Hakim’dir. Hakiki tevhid-i kıble bunda olur. Öyle ise en âla mürşid de ve en ala mukaddes üstad da odur. Ona yapıştım. Nakıs ve perişan istidadım elbette lâyıkıyla o Mürşid-i hakikinin ab-ı hayat hükmünde ki feyzini mas edip alamıyor. Fakat ehli kalb ve sahib-i halin derecatına göre, o feyzi, o ab-ı hayatı yine onun feyziyle gösterebiliriz. Demek Kur'an’dan gelen o sözler ve o nurlar, yalnız aklî mesail-i ilmiye değil. Belki ruhî, halî mesail-i ilmiyedir. Ve pek yüksek ve kıymettar maarif-i İlahiye dir. ".....Said Nursi aklî mesail-i ilmiye boyutunda kalmayıp makûl ve ilmi bir bütünlük içinde olmakla birlikte kalbe ruha duygulara da hitap eden bir üsluba yönelişinin açık örneklerini yansıtır.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.